Då hadde endeleg alle gruppene lagt fram sitt resultat av prosjektet. Derfor tek ei aldri så lita oppsummering over mine tankar rundt både framføringane og dagens undervisning.
For det første tykte eg det var fint med ulike vinklingar rundt ulike læringssyn. Slike "detaljar" gjorde at eg måtte gå litt i meg sjølv å tenkje over kva eg meiner er viktig å leggje vekt på innan dei ulike retningane. Resultatet av denne "indre dialogen" har gjort meg endå meir medviten på korleis det pedagogiske grunnsynet mitt er i dag.
Vidare kan eg ikkje leggje skjul på at dugleik rundt framføring er noko som opptek meg. Det hender støtt og stadig at eg, på generelt grunnlag, mister heilt tråden i fagstoffet dersom framføringa er dårleg. Eg meiner at eigenskapen å kunne formidle ofte er vel så viktig som å kunne fagstoffet til punkt og prikke. Eit slikt utsagn vil nok provosere enkelte, men "so be it ". Innanfor framføring føler eg alle oss lærarstudentar har noko å hente, men det er vel òg noko av grunnen til at me framleis er studentar.
Når det gjeld oppsummeringa me hadde i plenum, var den både til hjelp og kanskje og litt forvirring . Eg fekk organisert ein del detaljar rundt ulike læringssyn, men samstundes dukka det opp enkelte spørsmål. Eit av dei var til dømes kva relevans har det for ein lærar å vita kven som var "far" til behaviorismen? Eller er det noko hensikt å vite at akkurat Gardner utvikla MI-teorien??
Å kunne skilje ulike ulike læringssyn, elevsyn og verktøy/metodar for å lukkast er ein ting, men å pugge teori berre for teorien sin del er eg kritisk til. Skuleverket er, så vidt eg er kjend med, til for elevane. Der er det haldningar og verktøy, vist i praksis, som er vesentlege. Elevane lærer ikkje noko av at læraren veit kven som vert rekna som far til behaviorismen.....
Nyredigert 08.04.2008
Eg har nokre små oppklaringar å koma med ut frå tilbakemeldinga eg har fått på bloggen. For å samle trådane litt når det gjeld pedagogisk grunnsyn må eg først forklare litt om kva eg legg vekt på. Synet eg har på kunnskap er retta mot det praktiske - først når tankar, idear og teoriar kan nyttast i praktiske/nyttige situasjonar vil eg kalle deg kunnskap. Tankar, idear og teoriar kan ein få gjennom teori, men kunnskap berre ved å overføre det til noko praktisk/nyttig. Kunnskap kan ein få åleine eller saman med andre, med språk som hjelpemiddel eller tanke som hjelpemiddel.
Nokre viktige stikkord for meg blir då:
- samanheng mellom teori og praksis
- læring gjennom erfaring - prøve og feile i fellesskap eller einsemd
- størst lærelyst ved uorganisert og uformell aktivitet
- motivasjon gjennom meistrng
Med dette som utgangspunkt, er det John Dewey sin "Learning by doing" som står mitt hjarte nærast. Slik eg forstår og tolkar Dewey sine tankar, dekkjer dei alle stikkorda eg ser på som viktige for å kunne lære (konstruere kunnskap). Eg ser likevel fragment i andre læringssyn og teoriar som relevante, og kjem derfor aldri til å fylgje Dewey slavisk.
I tillegg til Dewey vil eg òg trekkje inn Albet Bandura, særleg på motivasjonsfronten. Hans Self-efficacy-teori, med fire kjelder til motivasjon med meistring som den vikigaste er svært fornuftig. Slik eg ser det, går Dewey og Bandura sine tankar i same retning. Dersom eg då må basere mitt pedagogiske grunnsyn på ein eller fleire teoretikarar, blir det John Dewey og Albert Bandura.
mandag 29. oktober 2007
mandag 22. oktober 2007
Læringsteoriar II
For å ta historien dei siste vekene først har den vore tung til tider, men òg svært lærerik. Første veka gjekk i hovudsak med til å setje seg inn i ulike læringssyn. Denne perioden valde eg å dele i to. Første del handla om å få eit overblikk over ulike retningar og kva grunnsyn ulike teoretikarar hadde. Deretter kunne eg sjå nærare på nokre teoretikarar innanfor kvart syn, for så å samanlikne.
Bakgrunnen for dette valet var eit ynskje om å sjå etter samanhengar mellom læringssyn og filosofiske retningar/kulturen i heimlandet til dei ulike teoretikarane. Grunna ei personleg interesse for historie tykte eg det var spanande å leite etter slike samanhengar. Døme på slike samanhengar er Lev Vygotsky sin tilknytning til Karl Marx og marxismen. Denne måten å arbeide meg gjennom stoffet fugere svært godt for meg, av den grunn at eg får fleire "knaggar" å hengje stoffet på.
Praksisgruppa mi gjekk saman med ei anna gruppe den første veka. Håpet var å få fram ulike tolkingar av dei ulike retningane, og dermed få større forståing av retningane/teoriane. Denne måten å arbeide på fungerte greit. For å få nok kunnskap om kvar retning, var eg likevel nøyd til å arbeide meg gjennom stoffet sjølv.
Som framføring prøvde me å tydeleggjera forskjellar mellom ulike måtar å læra på - ulike læringssyn. Dette vart konkretisert ved å vise to ytterpunkt + eit tilfeldig samansetning av folk sitt syn på læring. Poenget vårt var å vise at menneske lærer best på ulike måtar. Det er i det minste tanken min, kanskje òg resten av gruppa, i ei byrjande læringsplattform.
For å kome med ei form for konklusjon på dette prosjektarbeidet, vil den vera nettopp slik. Personleg har eg har etter kvart byrja få idèar/tankar om kva metode som kan fungere i enkelte situasjonar. Desse idèane/tankane baserer seg ikkje på eit bestemt læringssyn, men å kombinere dei. Ved å nytte seg av metodar/verktøy frå ulike retningar i ulike situasjonar, har eg tru på at flest mogeleg elevar får gode føresetnadar for å læra.
Nyredigert 08.04.2008
Den viktigaste grunnen for å ha eit klart pedagogisk grunnsyn, er etter mitt syn, elevane. Måten ein oppfører seg på, arbeidsmetodar og undervisningsmetodar vert alle påverka av grnnsynet ditt. Til dømes vil eit pedagogisk grunnsyn som seier at tankeverksemd og indre dialog er viktig, vil kanskje påverke læraren til å velje arbeidsmetodar som fremjar slike aktivitetar. Medan eit grunnsyn der dialog mellom menneske står sentralt vil påverke til å velje andre aktvitetar.
Mine eigne tankar og mitt eige pedagogiske grunnsyn vil eg gje uttrykk for under repetisjonsbloggen frå desse vekene. Sjølv om eg ikkje er særleg fan av å dra fram nokre teoriar som er viktigre enn andre, vil eg likevel gjere det. I alle fall dei teoriane som stemmer best overeins med mine tankar.
Bakgrunnen for dette valet var eit ynskje om å sjå etter samanhengar mellom læringssyn og filosofiske retningar/kulturen i heimlandet til dei ulike teoretikarane. Grunna ei personleg interesse for historie tykte eg det var spanande å leite etter slike samanhengar. Døme på slike samanhengar er Lev Vygotsky sin tilknytning til Karl Marx og marxismen. Denne måten å arbeide meg gjennom stoffet fugere svært godt for meg, av den grunn at eg får fleire "knaggar" å hengje stoffet på.
Praksisgruppa mi gjekk saman med ei anna gruppe den første veka. Håpet var å få fram ulike tolkingar av dei ulike retningane, og dermed få større forståing av retningane/teoriane. Denne måten å arbeide på fungerte greit. For å få nok kunnskap om kvar retning, var eg likevel nøyd til å arbeide meg gjennom stoffet sjølv.
Som framføring prøvde me å tydeleggjera forskjellar mellom ulike måtar å læra på - ulike læringssyn. Dette vart konkretisert ved å vise to ytterpunkt + eit tilfeldig samansetning av folk sitt syn på læring. Poenget vårt var å vise at menneske lærer best på ulike måtar. Det er i det minste tanken min, kanskje òg resten av gruppa, i ei byrjande læringsplattform.
For å kome med ei form for konklusjon på dette prosjektarbeidet, vil den vera nettopp slik. Personleg har eg har etter kvart byrja få idèar/tankar om kva metode som kan fungere i enkelte situasjonar. Desse idèane/tankane baserer seg ikkje på eit bestemt læringssyn, men å kombinere dei. Ved å nytte seg av metodar/verktøy frå ulike retningar i ulike situasjonar, har eg tru på at flest mogeleg elevar får gode føresetnadar for å læra.
Nyredigert 08.04.2008
Den viktigaste grunnen for å ha eit klart pedagogisk grunnsyn, er etter mitt syn, elevane. Måten ein oppfører seg på, arbeidsmetodar og undervisningsmetodar vert alle påverka av grnnsynet ditt. Til dømes vil eit pedagogisk grunnsyn som seier at tankeverksemd og indre dialog er viktig, vil kanskje påverke læraren til å velje arbeidsmetodar som fremjar slike aktivitetar. Medan eit grunnsyn der dialog mellom menneske står sentralt vil påverke til å velje andre aktvitetar.
Mine eigne tankar og mitt eige pedagogiske grunnsyn vil eg gje uttrykk for under repetisjonsbloggen frå desse vekene. Sjølv om eg ikkje er særleg fan av å dra fram nokre teoriar som er viktigre enn andre, vil eg likevel gjere det. I alle fall dei teoriane som stemmer best overeins med mine tankar.
mandag 8. oktober 2007
Læringsteoriar
Dette innlegget blir av det korte slaget, men vil verta utvida etter kvart.
Eg må sei meg kjempenøgd med arbeidsmetoden HSH har valgt for å gje oss studentar ei pedagogisk grunnplattform. I staden for å starte med reine førelesingar må me verkeleg leggje ned ein innsats for å få oversikt over ulike grunnsyn på læring. Når me i tillegg skal ha framføring av "valfritt" tema innan læringsteoriar har me verkeleg eit mål å jobbe mot.
Eg forventar å lære mykje sjølv om pedagogiske tankar, samt starte bygginga av mi eiga plattform.
Eg må sei meg kjempenøgd med arbeidsmetoden HSH har valgt for å gje oss studentar ei pedagogisk grunnplattform. I staden for å starte med reine førelesingar må me verkeleg leggje ned ein innsats for å få oversikt over ulike grunnsyn på læring. Når me i tillegg skal ha framføring av "valfritt" tema innan læringsteoriar har me verkeleg eit mål å jobbe mot.
Eg forventar å lære mykje sjølv om pedagogiske tankar, samt starte bygginga av mi eiga plattform.
Læraren i dagens skule/klasserom
«Læraren hadde høge hugmål, og var engasjert i fråhaldssak, målsak, norskdom og kristendom. Han levde med folket i glede og sorg, og han var kyrkjesongar, og forsongar ved gravferder og slikt. På 17de mai var han sjølvskriven talar. Det var han som hadde lengste maisløyfa i jakkeslaget, og dette vart oppfatta som han var den som stod på høgast nivå i kunnskap og nasjonalkjensle»
Sitatet har eg brukt tidlegare i bloggen, men tykte det passa godt inn her òg. Dette var krava ein lærar måtte innfri for 100 år sidan. Kva er så endra fram til i dag?
Sitatet fortel oss at ein lærar er "på jobb" heile tida. Handlingane til ein lærar påverka (lokal)samfunnet - noko som gjeld i vår tid òg. Læraren måtte/må planleggje, gjennomføre og evaluere undervisningsøkter i begge tidsperiodar. I tillegg var/er læraren viktig for sosialiseringa til elevar.
Ulikskapane er først og fremst teknologien, men også fagsamansetninga og verktøy/metodar læraren kunne nytte seg av. Disiplin både var, og er, viktig for god undervisning. Der læraren rundt 1900 kunne nytte seg av fysiske og psykiske straffemetodar, må dagens lærar bruke innsida av hovudet for å skape ro og orden. Dette har endra lærarrollen frå autoritær til ein autoritet.
Spørsmålet er derfor korleis læraren kan bruke autoriteten sin til det beste for elevane. Fagleg og sosial læring er viktige grunnar til at elevar blir sendt på skulen. Denne førelesinga gav oss ei rekkje tips til korleis handtere dette best mogeleg.
I det store og heile er eg einig/positiv til desse verkemiddela, men dei må brukast fornuftig og på riktig tidspunkt. Den raude tråden er likevel å vera tydeleg og konsekvent i alt ein føretek seg - superviktig for å skaffe seg autoritet. Som "krydder" i kvardagen kjem positivitet, engasjement og humor. Alt dette er eigenskapar som må trenast for å bli gode - rett plass, rett tid, rett måte er svært viktig for å bli oppfatta som ærleg og motiverande.
Nyredigert 08.04.2008
Som eg skriv i svaret til Anna Kristin var det ingen revolsjonerande nyhende for meg med tanke på arbeidsmetodar. Metodane var kjende frå før sjølv om det er små tips og hint som er gode å få med seg. Å høyre andre sine erfaringar er òg spanande. Den !store" tanken" eg sit igjen med no i seinare tid er kor viktig det er med variasjon. Elevar treng varierte oppgåver for å lære best mogleg. Elevar lærer best på ulike måtar og ved variasjon er det stor sjanse for at alle opplever meistring. Eg har opplevd under praksis kor mykje meistringskjensla har å sei for elevar, og jo oftare dei oppever den, jo meir motivert blir dei til vidare arbeid.
Slik eg ser det, må dette vera det beste resultatet/utbytte av å variere arbeidsmetodane i løet av ein skuledag. Om ikkje anna er denne tanken bygd på eigne erfaringar frå mellom anna praksisen dette året.
Når det gjeld arbeidsmetodar var det ikkje noko revolusjonerande for meg i denne førelesinga. Har vore innom dei ulike metodane både som student og under arbeid. Men eg må ærleg vedgå at nokre små AHA-opplevingar likevel. Det hadde først og fremst med framstillinga til Birgit å gjera, og hennar erfaringar - gode tips å ta med vidare (t.d. boksesekken).
Sitatet har eg brukt tidlegare i bloggen, men tykte det passa godt inn her òg. Dette var krava ein lærar måtte innfri for 100 år sidan. Kva er så endra fram til i dag?
Sitatet fortel oss at ein lærar er "på jobb" heile tida. Handlingane til ein lærar påverka (lokal)samfunnet - noko som gjeld i vår tid òg. Læraren måtte/må planleggje, gjennomføre og evaluere undervisningsøkter i begge tidsperiodar. I tillegg var/er læraren viktig for sosialiseringa til elevar.
Ulikskapane er først og fremst teknologien, men også fagsamansetninga og verktøy/metodar læraren kunne nytte seg av. Disiplin både var, og er, viktig for god undervisning. Der læraren rundt 1900 kunne nytte seg av fysiske og psykiske straffemetodar, må dagens lærar bruke innsida av hovudet for å skape ro og orden. Dette har endra lærarrollen frå autoritær til ein autoritet.
Spørsmålet er derfor korleis læraren kan bruke autoriteten sin til det beste for elevane. Fagleg og sosial læring er viktige grunnar til at elevar blir sendt på skulen. Denne førelesinga gav oss ei rekkje tips til korleis handtere dette best mogeleg.
I det store og heile er eg einig/positiv til desse verkemiddela, men dei må brukast fornuftig og på riktig tidspunkt. Den raude tråden er likevel å vera tydeleg og konsekvent i alt ein føretek seg - superviktig for å skaffe seg autoritet. Som "krydder" i kvardagen kjem positivitet, engasjement og humor. Alt dette er eigenskapar som må trenast for å bli gode - rett plass, rett tid, rett måte er svært viktig for å bli oppfatta som ærleg og motiverande.
Nyredigert 08.04.2008
Som eg skriv i svaret til Anna Kristin var det ingen revolsjonerande nyhende for meg med tanke på arbeidsmetodar. Metodane var kjende frå før sjølv om det er små tips og hint som er gode å få med seg. Å høyre andre sine erfaringar er òg spanande. Den !store" tanken" eg sit igjen med no i seinare tid er kor viktig det er med variasjon. Elevar treng varierte oppgåver for å lære best mogleg. Elevar lærer best på ulike måtar og ved variasjon er det stor sjanse for at alle opplever meistring. Eg har opplevd under praksis kor mykje meistringskjensla har å sei for elevar, og jo oftare dei oppever den, jo meir motivert blir dei til vidare arbeid.
Slik eg ser det, må dette vera det beste resultatet/utbytte av å variere arbeidsmetodane i løet av ein skuledag. Om ikkje anna er denne tanken bygd på eigne erfaringar frå mellom anna praksisen dette året.
Når det gjeld arbeidsmetodar var det ikkje noko revolusjonerande for meg i denne førelesinga. Har vore innom dei ulike metodane både som student og under arbeid. Men eg må ærleg vedgå at nokre små AHA-opplevingar likevel. Det hadde først og fremst med framstillinga til Birgit å gjera, og hennar erfaringar - gode tips å ta med vidare (t.d. boksesekken).
Abonner på:
Innlegg (Atom)
